-
1 kompromis
m (G kompromisu) 1. (ugoda) compromise- kompromis między rządem a opozycją a compromise between the government and the opposition- nie będzie żadnego kompromisu z terrorystami there’ll be no compromise with the terrorists- dojść do kompromisu to reach a. arrive at a compromise- wejść z kimś w kompromis to agree a. work out a compromise with sb2. książk. (ustępstwo) compromise U- pójść a. zdobyć się na kompromis w sprawie czegoś to compromise on sth- w związku trzeba nauczyć się iść na kompromis in any relationship you have to learn to compromise- sytuacja wymaga kompromisów we need to compromise* * ** * *mi(= zgoda, ustępstwo) compromise; iść na kompromis compromise, agree to a compromise; osiągać kompromis reach compromise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kompromis
См. также в других словарях:
kompromis — m IV, D. u, Ms. kompromissie; lm M. y «ugoda, rozstrzygnięcie sporu na podstawie wzajemnych ustępstw; odstępstwo od zasad, założeń lub pretensji w celach praktycznych» Kompromis między kimś a kimś. Pójść, zdobyć się na kompromis. Wejść z kimś w… … Słownik języka polskiego
